اکوژنیسیته کبد افزایش یافته یعنی چه

اکوژنیسیته کبد افزایش یافته یعنی چه

اکوژنیسیته کبد چرب چیست 

کبد چرب نمایانگر تجمع قابل برگشت تری‌گلیسریدها در سیتوپلاسم سلول‌های کبد در مرکز لبول (در اطراف ورید هپاتیک) است،‌ اما با افزایش تجمع، به طرف مجاری پورتال گسترش می‌یابد.

شایعترین علل کبد چرب مصرف الکل و بیماری کبد چرب غیر الکلی NAFLD است. سایر علل ثانوی مهم شامل چاقی، دیابت، هیپرلیپیدمی، حاملگی، مصرف دارو به ویژه استروئید،‌ هپاتیت شدید، سیستیک فیبروزیس، و بیماری ذخیره‌ای گلیکوژن است.

چون روند زمینه ساز کبد چرب دینامیک است، هر گونه اصلاح علت اولیه به طور شایع منجر به بهبود سریع وضعیت کبد چرب می‌شود.

در سونوگرافی، وجود سطوح حد فاصل متعدد ناشی از چربی در سرتاسر کبد باعث افزایش منتشر در اکوی نسج کبد شده و از اکوی نسج کلیه راست، و یا به طور مطمئن‌تر از طحال بیشتر می‌شود.

برخلاف سایر علل افزایش اکوی پارانشیم کبد، طرح اکوی نسج کبد یکنواخت و ظریف است و با افزایش رسوب چربی، تضعیف صوت به علت جذب و پراکندگی صوت در نسج کبد رخ می‌دهد. توصیف کبد چرب منتشر با واژه‌های خفیف، متوسط و شدید است. هنگامی که افزایش مختصر اکوی پارانشیم وجود دارد؛ از واژه خفیف، و هنگامی که کاهش وضوح جدار عروق داخل کبدی و اشکال در مشاهده دیافراگم ایجاد می‌شود؛ از واژه متوسط استفاده می‌شود. هنگامی از واژه شدید استفاده می‌شود که نفوذ صوت به قسمت‌های خلفی لوب راست کبد وجود نداشته و به همراه آن عروق کبدی و دیافراگم به سختی دیده می‌شوند، یا دیده نمی شوند.

با افزایش شدت کبد چرب، اغلب درجاتی از هپاتومگالی نیز وجود دارد.

حساسیت و ویژگی سونوگرافی در ارزیابی وجود کبد چرب متغیر و به ترتیب در حد 100-60 درصد و 95-77 درصد است؛ و بستگی به درجه شدت آن دارد. پایین بودن ویژگی ممکن است به علت وجود همزمان فیبروز در بعضی موارد باشد. علیرغم حساس بودن ظاهری سونوگرافی،‌ کشف کبد چرب در سونوگرافی می‌تواند ذهنی باشد.

اکثر اوقات در کبد چرب حاد در حاملگی، نمای کبد در سونوگرافی، طبیعی است.

علل افزایش اکوی کبد شامل کبد چرب، سیروز، هپاتیت مزمن، هپاتیت الکلی، هپاتیت گرانولوماتوز،‌ سل ارزنی، کلانژیت راجعه، فیبروز پری‌پورتال (مثلاً در شیستوزومیاز) و نارسایی احتقانی کبد است.

پیشنهاد ما :آیا کبد چرب گرید ۳ قابل درمان است

کبد چرب چیست؟

کبد چرب همانی است که نام آن پیشنهاد می کند: ساخت چربی در سلولهای کبد. اگر چه این یک بیماری طبیعی نیست، چربی در کبد معمولاً به خودی خود هیچ تخریبی ایجاد نمی کند. هرچند، در برخی مواقع می تواند نشانه ای باشد که دیگر بیماریهای زیان بخش در کار هستند. کبد چرب ممکن است با التهاب مرتبط باشد یا به التهاب کبد منجر شود. این مسئله می تواند زخم و سخت شدن کبد را سبب شود. هنگامیکه زخم ایجاد شده گسترده می شود، سیروز گفته می شود و یک بیماری بسیار وخیم است. بنابراین ، مهم است که یک پزشک کاملاً یک بیمار با چربی در کبد آزمایش کند.

منطقی به نظر می رسد که خوردن غذاهای چرب، کبد چرب ایجاد کند، اما این علت نیست. کبد نقش مهمی در متابولیسم یا تجزیه چربیها بازی می کند. چیزی در این پروسه متابولیسم اشتباه می شود اما هنوز معلوم نیست که چه چیزی سبب ساخت چربی در کبد می شود. مشخص است که چربی با تعدادی از بیماریها در کبد تجمع پیدا می کند. معمولترین آنها چاقی است. همچنین کبد چرب با دیابت ملتیوس، تری گلیسیرید بالای خون، و مصرف زیاد الکل مرتبط است. این حالت ممکن است با بیماریهای خاصی از قبیل سل و سوء تغذیه، جراحی بای پس روده برای چاقی، ویتامین A زیاد در بدن، یا کاربرد برخی داروها از قبیل والی پروئیک اسید(نام تجاری Depakene,Depakote) و کورتیکواستروئید(کورتیزون، پردنیزون) رخ دهد. گاهی اوقات کبد چرب به عنوان یک عارضه حاملگی رخ می دهد.
واژه Hepatitis به معنای التهاب و تخریب سلول های کبدی است. Steato به چربی اشاره می کند. بنابراین، Steatohepatitis التهاب کبد مربوط به تجمع چربی است. مصرف بسیار زیاد الکل می تواند به کبد چرب و التهاب منجر شود که معمولاً هپاتیت الکلی گفته می شود. استئاتوهپاتیت شبیه هپاتیت الکلی است، اما می تواند در افرادیکه به ندرت الکل مصرف می کنند یا هرگز الکل مصرف نمی کنند رخ دهد. در این مورد، اغلب استئاتوهپاتیت غیر الکلی یا NASH گفته می شود. هم هپاتیت الکلی و هم استئاتوهپاتیت می تواند به تخریب شدید کبد و سیروز منجر شود.
مطالعات نشان داده اند که بسیاری از مردم که به میزان قابل توجهی افزایش وزن دارند استئاتو هپاتیت را بروز داده اند یا بروز خواهند داد. این بیماری می تواند با کاهش وزن سریع نیز رخ دهد. استئاتوهپاتیت به هورمونهای استروژن در برخی زنان مرتبط شده است. در مورد دیابت ملیتوس محققان معتقدند استئاتوهپاتیت ممکن است تنها در آن دسته از بیماران که دیابتشان به صورت مناسبی کنترل نمی شود پیشرفت کند.
در مورد درمان این بیماری :در موارد بسیاری، درمان کبد چرب و استئاتوهپاتیت به کنترل بیماریهای زمینه نیاز دارد. این ممکن است شامل کاهش تری گلیسیریدهای بالای خون، کنترل خوب دیابت، یا عدم مصرف الکل باشد.
از آنجائیکه اضافه وزن در افراد چاق از اهمیت بالالی برخوردار است ، کاهش وزن کلید رهایی کبد از چربی است. این مسئله بخصوص در صورتی ضروری است که تخریب کبد در حال رخ دادن باشد، و نشانه های اولیه از آن در بیوپسی موجود باشد. تری گلیسیرید بالای خون و دیابت نیز با چاقی بدتر می شوند. بنابراین، هنگامیکه استئاتوهپاتیت با این بیماریها وجود دارد، کاهش وزن ارزش بیشتری پیدا خواهد کرد. کاهش وزن می تواند مشکل باشد. هرچند، باید انجام شود زیرا به صورت ثانویه ممکن است نهایتاً سیروز و نیاز به پیوند کبد وجود داشته باشد.
در حال حاضر، مطالعات بر داروهای خاصی از قبیل Actigall در حال پیشرفت است. این دارو بنظر می رسد که تخریب کبد را در مواردی از استائوهپاتیت کاهش می دهد. البته در مورد میزان تاثیر این داروها اطلاعات کاملی در دست نیست. جهت تکرار نکته، کاهش وزن به میزان قابل توجهی مهمترین درمان است.
پیوند کبد در مواردی که تخریب شدید کبد رخ داده است ممکن است به عنوان یک روش درمانی برای فرد مطرح باشد.

تشخیص کبد چرب با آزمایش خون:

آزمایش خون کبدی بعضی از آزمایشات انجام شده در خون است. این تست ها می توانند برای ارزیابی عملکرد کبد یا آسیب کبدی مورد استفاده قرار گیرند.

آزمایش کبد چرب
برای بررسی عملکرد کبد و آزمایش کبد چرب ، آزمایش خون از فرد گرفته می شود. در این آزمایش میزان سطح آنزیم های خاصی در بدن( پروتئین )در خون اندازه گیری می شود. این آنزیم ها در حالت طبیعی در کبد قرار دارند در صورتی کبد دچار اختلال یا آسیب شود به خون ریخته شود .
از جمله مهم ترین آنزیم های کبدی آمینوترانسفرازها است. این آنزیم ها از آسپارتات آمینوترانسفراز AST یا SGOT و آلانین آمینوترانسفرا ALT متشکل شده اند SGPT. ها عمدتا در سلول های کبدی و کمتر در سلول های عضلانی قرار دارند. اگر کبدچرب باشد، سلول های کبدی این آنزیم ها را به خون منتقل می کنند، سطح آنزیم AST و ALT افزایش می یابد و سیگنال های بیماری کبد را نشان می دهد.

سایر آزمایش های خون مربوط به کبد، اندازه گیری برخی از آنزیم های دیگر کبد است. علاوه بر AST و ALT، آلکالن فسفاتاز، نوکلئوتازاز و گاما گلوتامیل ترانسپپتیداز (GGT)اندازه گیری می شود.

آزمایش خون که واقعاً عملکرد کبدی را بازتاب می کند در زیر است:

مقادیر طبیعی (محدوده) ذکر شده برای مردان بالغ است – زنان و کودکان دارای مقادیر مشابه و کمی متفاوت از مقادیر آزمایش عادی هستند.

پانل انعقاد (زمان پروترومبین یا PT، و نسبت نرمال سازی بین المللی یا (INR): این آزمایش ها توانایی خون برای لخته شدن طبیعی و جلوگیری از خونریزی و کبودی را اندازه گیری می کند.

این عملکرد پروتئین های خاصی است که به نام عوامل لخته شدن به طور معمول در کبد تولید می شود. مقادیر عادی حدود 9.5 تا 13.8 ثانیه است.

سطح آلبومین (هیپوآلبومینمی): آلبومین یک پروتئین بسیار رایج در خون است که با انواع عملکردها متفاوت است. همچنین فقط در کبد تولید می شود و اگر سطح آن از حالت طبیعی پایین تر باشد می تواند دلالت بر بیماری مزمن کبدی یا سیروز کبدی باشد. توجه داشته باشید در بسیاری از شرایط غیر از بیماری کبد همچنین ممکن است سطح آلبومین کم باشد. مقادیر طبیعی حدود 3.5 تا 5 گرم در دسی لیتر است.
بیلیروبین: این مولکول یک محصول جانبی تخریب روتین گلبول قرمز در کبد است. به طور معمول به عنوان صفرا در مدفوع منتشر می شود. افزایش بیلی روبین می تواند اختلال عملکرد کبدی را نشان دهد. با این وجود، شرایط دیگر با افزایش تخریب گلبول های قرمز همچنین می تواند باعث افزایش سطح بیلی روبین با وجود عملکرد طبیعی کبد شود. مقادیر نرمال در حدود 0.1 تا 1.0 میلی گرم در دسی لیتر است.

آزمایش خون برای تشخیص عملکرد کبد چگونه انجام می شود ؟

• شمارش پلاکت: شمارش پلاکتی پایین (ترومبوسیتوپنی) علل زیادی دارد یکی از آنها می تواند بیماری کبد پیشرفته باشد. تعداد پلاکت های طبیعی بین 150،000 تا 400،000 در هر μL است.
• گلوکز: سطح گلوکز توسط مکانیسم های مختلف در بدن نگهداری می شود. کبد می تواند گلوکز خون را برای تغذیه سلول های دیگر در صورت گرسنگی با مصرف کافی خوراکی گلوکز از بین ببرد. این فرآیند، به نام گلوکونئوژنز، یکی دیگر از مهمترین عملکرد کبد است. در بیماری پیشرفته کبد، این عملکرد کبد می تواند منجر به کاهش غلظت گلوکز در غیاب مصرف خوراکی کافی شود. برعکس، تعداد زیادی از افراد مبتلا به سیروز کبدی گلوکز را تحمل می کنند و دیابت را توسعه می دهند.
• (GGT) گاما گلوتامیل ترانسپپتیداز: این آنزیم احتمال آسیب کبدی را نشان می دهد. در سطح غیر طبیعی بالاتر، احتمال آسیب کبدی بیشتر وجود دارد. سطوح نرمال GGT حدود 9 تا 48 U / L است.
• (ALP ) قلیایی فسفاتاز: کبد بیشترین مقدار این آنزیم را تولید می کند بنابراین سطح بالای آن در خون می تواند آسیب کبدی در میان سایر علل را نشان دهد. سطوح نرمال ALP حدود 45 تا 115 U / L است.
• LD یا LDH (لاکتات دهیدروژناز): این آنزیم ممکن است در بسیاری از انواع بیماری ها، از جمله بیماری کبد، افزایش یابد. سطوح عادی حدود 122 تا 222 واحد در لیتر است.
  توجه داشته باشید که بسیاری از بیمارستان ها و پزشکان پانل عملکرد کبد را در بالا ذکر کرده اند.

علاوه بر این، مقادیر پانل طبیعی ممکن است تا حدودی متفاوت باشد به ویژه بین مردان بالغ، زنان و کودکان، به طوری که همیشه محدوده «عادی» مقادیر تست همیشه توصیه می شود و یک بحث کامل با پزشک ضروری است.

علاوه بر این، بعضی از پزشکان توصیه های دیگری مانند آمونیاک سرم و سطح لاکتات سرم را در پانل های خود توصیه می کنند.

آزمایش های دیگری مانند آمونیاک سرم و سطح لاکتات سرم در پانل های آنها وجود دارد. آزمایشات کبد برای سطوح آنزیم خون و عملکرد کبد وجود دارد اما افرادی که از این تست ها استفاده می کنند ابتدا باید در مورد استفاده و نتایج آنها با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

پیشنهاد ما :برای پایین اوردن آنزیم های کبدی چه باید کرد

کلام پایانی : 

برای درمان کبد چرب و پیشگیری از ابتلا به بیماری خطرناک و کشنده کبد چرب استفاده از روش های طب سنتی و داروهای گیاهی بهترین راه است. راهی که هر کسی با اطمینان آن را دنبال می کند، بدون درد و بدون عوارض! برای درامان ماندن از کبد چرب و برای درمان کبد چرب بایستی تغییراتی در برنامه غذایی خود ایجاد کنید و با استفاده از عرقیات و مواد غذایی طبیعی بدن خود را به سمت سلامت پیش ببرید.

نکته : متاسفانه بیشتر انسان ها قبل از حادثه پیشگیری نمی کنند و به فکر درمان سریع هستند لطفا قبل از خرید هر محصولی به متخصص مراجعه کنید. چون گیاهان دارویی درمان گر سریع شاید نباشند و با استفاده روزانه مداوم یا برنامه ریزی شده تاثیر آرام و سالم بدون ضرری را برای بدن شما به ارمغان بیاورند.